Pora na kolejne informacje na temat obiektów, które znajdują się na naszym zamku. Jednym z najstarszych z nich jest dawna kaplica zamkowa, która stanowiła prywatne miejsce modlitwy właścicieli zamku i ich najbliższego otoczenia. Zapewne to w tej właśnie w niej modliła się św. Jadwiga podczas jej pobytów na wleńskim zamku.
W obrębie najwcześniejszych śląskich założeń zamkowych (prócz zamku Lenno także np. na zamku w Legnicy oraz na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu) wyróżnić można zarówno reprezentacyjne budynki mieszkalne jak i towarzyszące im kaplice. Tradycja ta obecna jest w budownictwie rezydencjonalno-obronnym Europy już od czasów karolińskich (wzorcem dla całej Europy był Pfalz Karola Wielkiego w Akwizgranie oraz jego aula i capella).
W skład romańskiej kaplicy na zamku Lenno wchodziła nieduża kwadratowa nawa, małe prezbiterium oraz niewielka półkolista absyda. W okresie nowożytnym dawna kaplica została przebudowana i stała się jednym z elementów zachodniego domu zamkowego. Wyburzono wtedy absydę a nawę i prezbiterium przebudowano w jedno prostokątne pomieszczenie, które nakryto kamienną kolebką.
Mury wleńskiej kaplicy zamkowej wzniesione były z kamienia łamanego a zewnętrzne narożniki nawy i prezbiterium wymurowano z lepiej opracowanych ciosów piaskowcowych (widocznych do dziś). Po badaniach archeologicznych uczytelniony został także fundament absydy kaplicy. Od strony północnej (od tzw. „domu romańskiego”) możemy dostrzec zamurowane pierwotne wejście do wnętrza wleńskiej kaplicy zamkowej.