Na koniec serii ciekawostek filatelistycznych związanych z przedwojennym Wleniem chcemy zaprezentować bardzo rzadkie zaklejki (niem. Siegelmarken).
Były to suche pieczęcie, zazwyczaj o barwionym tle, na odwrociu pokryte warstwą kleju.
Służyły do zamykania korespondencji. Niekiedy też, zastępując pieczęć, uwierzytelniały urzędowe pisma.
W sferze ikonograficznej i werbalnej nawiązywały one do typowych pieczęci używanych przez instytucje.
Jak wynika z tekstu w otoku zaklejek, wleński magistrat i policja posługiwały się tymi samymi znakami. Ich środek zajmowało przedstawienie widniejące w miejskim herbie.
Generalnie zaklejki były używane od około 1850 do 1945 roku do zabezpieczania kopert i identyfikowania korespondencji pisemnej. Zastąpiły one woskowe pieczęcie. Od około 1920 r. stosowanie zaklejek dość szybko malało. Po 1933 roku były one już bardzo rzadkie.